"İtalyan" avluları ve en iyi Gürcü sosu - tkemali

Ruh tedavisi

Gürcistan en eski Hıristiyan ülkelerden biridir. Burada, eski manastırlar ve kiliseler anıtsal, soylu ve nesiller boyu ciddiyetlerini gözetir. Manastırların bir işlevi burada çok ilginç: Ben ona ruhun şifası diyeceğim. Örneğin, Rusya'da bir insanın kaderi olmazsa veya aile trajedisi olursa, bir erkek nasıl davranır? Birçoğunun acı içtiği bir sır değil. Sırada ne var? Narkoloji veya kodlama. Neyi tedavi et? Vücut. Peki ya ruh? Aynı şeyi yırtılmış olarak bırak. Ve işte başka bir hikaye.

Gürcistan'da, birkaç ay ya da yıl boyunca beden ve ruhun düzeltilmesi için manastırlara gitmek alışılmış. Her şey kişinin durumuna, durumuna bağlı. Ayrıca, başkentten uzakta, dağlarda yüksek veya ormanlarda bulunan manastırları tercih ederler. Bazen manastırın kendisinde değil, yakındaki - bu tür kulübeler-şapellerde yaşarlar. Burada bir bahçe var - geçimlik çiftçiler, kendilerini besliyorlar ve ayrıca manastıra yardım ediyorlar. Tabii ki, zaman zaman özel bir aktivite yoktur. Ve baba (bir keşiş veya daha yüksek bir rütbe) talimatını verir - tavsiye verir, hayatı tekrar sevmeye yardımcı olur. Votka ve depresyon olmadan.

Bir keresinde arkadaşlarım ve ben birkaç erkeğin yaşadığı evi ziyaret ettik. Görevleri, bazı antik tapınakları restore etmekti ve yakındaki Archil III'ün manastırıydı. Elbette içeriye girmemize izin verilmedi, ama dolaştık - harika bir yer, ağartılmış duvarları olan bir kiliseye baktığımızda, eski bir şarap mahzeni olan öfkeli balkonlu taş kulelere baktı.

Manastırın kendisi çok eskidir, 9. yüzyıla aittir. Hatırlarken aklıma gelen ilk şey orada nefes almanın kolay olmasıdır. Belli bir özgürlük ve bilinç uçuşu. Binalar oldukça geniş olup, tarlaların ve ormanların geniş manzarasına sahiptir. Bulutlar bile, bir şekilde bu antik binaları saran, modern hermitleri barındıran ve koruyan sanki. Orada, doğayla birleştiğinde, insanların huzursuz ruhlarının uyum ve huzur bulduklarından eminim.

Figüratif dil

Bence Gürcüce, eril bir dildir. Bir mizaçlı teslimat ile birlikte düşük guttural sesler büyüleyici. Erkekler konuşurken, kadınlar kabaca konuşarken, çok duygusal geliyor. İtiraf ediyorum, ilk başta küfür ettiklerini veya sevindiklerini hiç anlamadıklarını, çünkü Gürcülerin konuşabildikleri tüm yüz ifadelerini ve jestlerini eklediklerini itiraf ediyorum. Kural olarak, yüksek sesle ve rahatça konuşurlar. Ama şimdi, çok az Gürcüce kelime bilgisi bilen, bu çok güzel, kapsamlı ve kapsamlı konuşma dinamikleri sayesinde çok şey anlıyorum.

Dil çok şiirsel, uygun ve birçok renkte. Süslü ifadeler, aforizmalar veya sadece figüratif ifadeler - bu sürekli şaşırtıcı. Tercüme, Gürcüler ağlıyor - Rusça'da bazen çok güzel gelmiyor. Ana dilimin zenginliğini bilerek gülümserim. Ancak, dillerini çok sevdikleri için mutluyum - asırlık kültürlerinin bir parçası ve mirası.

Asılsız olmamak için, bazı ilginç Gürcü ifadeleri örnekleri vereceğim. Bir keresinde kocamın oğlu onun gücünü ve el becerisini nasıl göstereceğini anlattı. Örnek, yasaya aykırı değildi ve başkalarının fonlarının pahasına zenginleştirmeyi amaçladı. Kaşlarını çattı, bir gence konferans vermek istedim. Zamanım olmadı. Ruh halimi gören çocuk şöyle demeye başladı: “Ve sen inandın mı? Evet, bir kuşun kalbine sahibim. Eğer birini kırdıysam hayatta kalmayacağım: kalbim göğsümden atlayacak. ”

Ya da böyle bir dava. Bir keresinde Gürcüce isimleri arkadaşlarla sohbette parmaklayarak şunu duymuştu: “Ama bu isim bir kokuyla”. Ne olduğunu hala anlamadım. Bir kelime nasıl kokar?

Ve ben Gürcü mizahını not ediyorum. Onsuz yolu yoktur. Şakalar ve şakalar zihniyetlerinin ve dil kültürünün bir parçasıdır.Her nasılsa, beni izlerken, hamile, arabadan sürünerek, şişerek ve çekerken, kocam nezaketiyle, "Sen, Gürcistan'ın ana konağı olarak!"

Nüanslar Ülkesi

Gürcülerin çok ilginç isimleri var. Hem kendi hem de ödünç aldılar. Parlak, etkileyici, bazen telaffuz edilmesi zor: Mzia, Medea, Ginora, Manana, Sofiko, Tiniko. Ve erkekler - David, Roland, Vakhtang, Sandro, Zurab, George.

Bütün milletler gibi, Gürcüler de isimlerini büyükşehir ve illere ayırır. Modern ve modası geçmiş. Referans kitapları okuduktan ve tanıdıklarımızı dinledikten sonra, yerel halkın haksız yere bazı isimleri modası geçmiş, popüler olmayan ya da köylülere atfettiğini düşündüm. Ondan haksız yere çok güzel isimlere etiket astığımız sonucuna vardı.

Ama bu beni şaşırtmadı. Yine sıradan olağandışı buldum. Örneğin, adı Eka olan bir kız tanıyorum ve pasaportuna göre o da Catherine. Ve bu izole edilmiş bir durum değil. Bu her adımda burada. Veya, örneğin, tanıdığım bir ailede, ilk belirgin onomatopoeia ile kıza uyum içinde bir isim verdiler. Şimdi kadın yaklaşık otuz yaşlarında, Buba'ya ve gerçek ismine cevap veriyor ... Ama pasaportuna kim baktı? Bilmiyorum bile.

Ayrıca bir özellik beni etkiledi. Gürcistan, Sovyet sonrası bir ülke olmasına rağmen, buradaki insanlara yapılan çağrı Rusya’dan tamamen farklı. Patronimik genellikle belirtmez. Sadece bir kişiyi ismiyle çağırırlar: doktor, kıdemli yoldaş, devlet memuru, vb. Saygılı bir “batono” ve “Kalbatono” ekleyebilirler (Bay - Bayan). Bu arada, öğretmenlere atıfta bulunarak, okul isimleri basitçe "mascavable" - "mas" ("öğretmen", yani "uch") kelimesinin ilk kısmını önek olarak eklerler.

Ve benim için sıra dışı olan şey: çocuklar, ebeveynlerine dönüyorlar, bazen onları adlarıyla çağırıyorlar. Arkadaş olarak kolay. Ne zaman benzer bir tanıdık duyuyorsam, bakış açıma göre ağzımı açıyorum ve heykel gibi donuyorum.

Ayrıca Gürcüce isimlerle kişisel deneyimim var. Aksine, onların arama ile. Kocam, kızının adını önceden seçmeyi reddediyor - kötü bir alâmet. Bebek doğmak üzere, ama fikir birliğimiz yok! Fakat gelecek baba sakince şöyle diyor: “Çocuğa bakacağım, kızın nasıl davranacağını, ilginç şeylerle onu neyin asacağını - ona ne diyeceğiz. Korkumu hayal edebiliyor musun? Bir bebeğin bağlayabileceği şey bu mu? İlk başta, sadece bezini kirletir ve gıcırdar. En küçüğümün ne olacağını hayal etmekten bile korkuyorum. Oh Georgia, bir nüans ülkesi!

Remarque (bir yana): Çıplak ellerinle bir Boatswain almayacaksın! Yedekler konusunda güçlü tartışmalarım var: erkekler mantığa saygı duyuyorlar. Ve dürüst olmak gerekirse, çoktan bir isim seçtim. Ve zaman her şeyi yerine koyacaktır.

"İtalyan" avluları hakkında

İtalyanların mizaç ve klan yaşam tarzları anlamında analoji olarak adlandırılıyorlar, nesnel değil, soyut. Onlar için bu kadar özel olan ne? "İtalyan" avlu - düşük taş bir evdir. Düzensizce inşa edilmiş katmanları olan bir tatil pastası gibidir. Sadece yuvarlak değil, U şeklinde, geceleri kapanacak demir dövme kapılı. Bu yerel alan ve bir avlu oluşturur. Asırlık deneyime sahip inanılmaz tasarım. Giriş ve çıkışlar ahşap dik merdivenlerle, avlu içine döşenmiş kiremitli balkonlarla ve çamaşırları kurutmak için çamaşır ipleriyle dolanır. Asma çatıları, tenteleri büker ve gölgeli bir serin verir.

Daha önce, sıradan insanların Sovyet iktidarının ortaya çıkmasıyla yeniden yerleştirildiği çok eski mülkler olduklarını söylüyorlar. Her odada - aileye göre. Tuvalet ve duş - dışarıda, avluda. Bir çeşit ortak daire.

Eski Gürcü filmlerinde, genellikle karakter ve zihniyeti vurgulayarak başarılı bir şekilde renk ileten avlularda gerçekleştirilir. Ve basitçe böyle bir avluda nüfusun önemsiz metrekarelerdeki yoğunluğu çok fazla. Ev kadınlarının yoklama çağrısı, çocukların çığlıkları, köpeklerin havlaması, erkeklerin şakaları - “İtalyan” avlusunun günlük hayatı. Kapılar burada kilitlenmiyor, herkes büyük ve gürültülü bir ailede yaşıyor: tüm eğlenceler ve üzüntüler için bunlardan biri var.

"İtalyan" avluları Tiflis'in eski bölümünde korunmuş, şimdi çoğu harap olmuş ve büyük olasılıkla bir gün yıkılacaklar. O zaman şehir, görüntü kalitesini ve parlaklığını kaybedecek. “Mater'e veda” veya “Beyaz çiy” hatırlıyor musunuz? İnsanlara benzer, kederli ve heyecan verici bir şey olacak ve bu tür binaların kaybı nedeniyle gerçek Gürcü, gürültülü ve toplumsal ortadan kalkacak.

"İtalyan" avluları sayesinde artık eski Tiflis'in ruhunu hissedebiliyorsunuz.

Ve eğer biri böyle bir avluda tatil yaparsa - herkes yürüyor! Komşular büyük bir masada oturuyorlar, malzemelerini alıyorlar - kim ne getirebilir, ev yapımı şarap dökülebilir. Ve parlak, dizginlenmemiş bayram başlıyor! Tostlar yüksek sesle, coşkulu, bazen de maksimalizme bağlı. Ancak, tüm Gürcüler gibi, yarım ölçülerde yaşayamazlar. Ve her tosttan sonra, bir ünlem işareti: Gaumardjos! (Evet çok yaşa! Öyle olsun!)

Bu arada, arkadaşım Alena ve ailesi de bir İtalyan avlusunda yaşıyorlar. Bu gece kimin yemeği olduğunu kolayca belirleyebileceği konusunda şaka yapıyor. Alena kendini ustaca Rus ve Gürcü yemeklerini birleştiriyor. Bugün haşlanmış balık için bir tarif paylaşıyor ve basitçe büyülü, çok yönlü ve tüm Gürcülerin tkemali sosları tarafından seviliyor.

Kızarmış alabalık ve tkemali sos ___ 'dan Alena Vatiashvili

Tiflis'te balık pişirmek için ihtiyacımız var:

• 1-1.5 kg taze alabalık veya kefal;
• 3 1 su;
• 1 havuç;
• 1 soğan;
• defne yaprağı;
• iki kereviz dalı;
• Yenibahar ve karabiber 10 bezelye;
• 4 yemek kaşığı. l. tuzu;
• 100 gr şarap sirkesi.

Alabalık pişireceğiz.

Balıkları sakatatlardan temizleriz. Büyük parçalar halinde kesin, yıkayın ve en az 4 saat boyunca soğutun.

Sonra, tavaya su dökün. Oraya defne yaprağı, kereviz, karabiber, havuç, soğan, tuz ve sirke koyarız.

Kaynadıkça, balık parçalarını yerleştirin ve orta ateşte 20 dakika pişirin.

Sonra alabalıkları oluklu bir kaşıkla yakalayıp bir tabağa koyuyoruz. Sakinleş ve tadına bak!

Tkemali sosu yapmak için ihtiyacımız var:

5 kg kiraz eriği;

Tohumlu 300 gr kişniş;

300 g ombalo (nane) - fermantasyonu önleyen temel bir bileşen;

200 g sarımsak;

Tohumlarla birlikte 300 g dereotu;

2 çay kaşığı. suneli (utkhosuneli, kırmızı çiçek, kişniş);

tatmak için tuz ve kırmızı biber.

Vişne eriğim, yapışmaz kaplamalı bir tencereye dökün. Kaynadıktan sonra 200 g su ekleyin, 20 dakika pişirin.

Haşlanmış kiraz eriği soğurken, bir kevgir boyunca ovalarız.

Yer kitlesini yapışmaz tabaklara aktarıyoruz. Yeşillikleri yıkar, gövdeleri soyarız, sarımsakla birlikte bir karıştırıcıda öğütürüz.

Kıyılmış yeşillikleri rendelenmiş kütlenin içine koyun, ateşe koyun ve sürekli karıştırarak kaynatın. Tat vermek için tuz ve kırmızı biber ekleyin. Köpük ortaya çıkıncaya kadar yaklaşık 15-20 dakika kaynatılır.

Daha sonra, önceden sterilize edilmiş bankalara dökün, metal kapaklarla örtün ve toplayın.

Tkemali sosu et, balık, kümes hayvanlarının yanı sıra garnitür ile de servis edilir: patates veya makarna.

- Gemrielad göç ediyor! - Afiyet olsun!